“من خیلی سرم شلوغه .” این ممکن است بازتابی از مسائل زیربنایی باشد. در جهان پر تکاپوی ما، «مشغول» بودن اغلب به عنوان نشان افتخار در نظر گرفته میشود، اما چه وقتی «مشغله» چیزی را نشان میدهد که بسیار عمیقتر است؟
میدانم که ادعاهای مبنی بر «خیلی سرم شلوغه» آشکارا منعکس کننده خواستههای زندگی واقعی است، اما من همچنین به آنچه در زیر این رفتار وجود دارد گوش میدهم، بهویژه اگر همیشگی باشد.
تفاوت زیادی بین «مشغول بودن ساده» و آنچه ما «مشغله مزمن» مینامیم وجود دارد. در اینجا دو سناریو برای نشان دادن تفاوت وجود دارد.
شخص الف فردا یک کار جدید را شروع میکند، آخر هفته آینده نقل مکان میکند، جشن تولد چهل سالگی دوستش را برنامهریزی میکند و حالا باید ماشینش را برای تعمیر در اطرف شهر بیاورد و به موقع به خانه برود تا با مستاجر جدید ملاقات کند. این فرد مشغول است، اما موقتی است و منعکس کننده شیوه زندگی معمول این فرد نیست.
شخص ب اخیرا طلاق گرفته است و فشار کاری بالایی دارد، اغلب برای کار به در سفر است، با این حال به تازگی تصمیم گرفته است که یک سگ آسیب دبده را هم قبول کند، به برادرش قول داده در راهاندازی استارت آپ کمک کند، در جلسات آموزش شخصی ثبتنام کرده است، و اکنون در حال بررسی نامزدی برای هیئت مدیره انجمن ساختمان است. مثال شخص ب چیزی عمیق تر را نشان میدهد و در یک الگوی مزمن قرار میگیرد. آیا این روشی برای اجتناب از سایر مسائل پیچیده است که در زندگیاش است.
از نظر روانکاوی، اساسأ این مشغول بودن مزمن چیست؟ دفاعهایی چون سرکوب، انکار، و همهتوانی است.
مشغله آدم ب میتواند انعکاسی از مسائل اساسی مبتنی بر اجتناب باشد. او طلاق دردناکی را پشت سر گذاشته و شریک زندگی به همراه فرزندشان به ایالت دیگری نقل مکان کرده. مشغلههای مزمن راهی است که بسیاری از مردم خود را از احساسات ناراحت کننده، ناخوشایند و دردناک منحرف میکنند. مشغله داشتن، دست به عمل زدن، جنبش و جوش مداوم و تعهد بیش از حد در واقع فرد را از آگاهی به احساساتاش دور میکند. هنگامیکه به طور مزمن اینگونه مشغول است، شخص ب میتواند احساسات دردناک در مورد فقدان را سرکوب کند. این یک دفاع در برابر درد است.
ایده دفاعها این است که ما کارهایی را برای محافظت از خود انجام میدهیم تا از احساسات ناخوشایند مراقبت کنیم. این دفاعها باعث میشوند عملکرد داشته باشیم و از ما در برابر غرق شدن وحشتناک در اضطراب یا سایر احساسات دردناک محافظت میکنند. مشغله تنها بازتاب یکی از انواع رفتارهایی است که میتواند شامل دفاعهایی باشد که فرد میتواند برای محافظت در برابر درد از آنها استفاده کند.
مطلب پیشنهادی ما: نقش ایدهآل سازی در روابط
عنصر اصلی در مشغول بودن مزمن انکار است
برای اینکه به طور مزمن مشغول شوید، باید حقیقت عملی ساعت، مسافت و محدودیتهای خود را انکار کنید. اکثر مردم کاملا منطقی هستند، اما وقتی درگیر مشغلههای مزمن هستند، منطق از سرشون میپره.
مشغلههای مزمن میتواند شما را به سمتی سوق دهد که جایی برای خود نداشته باشید. میدانید که ساعت ۲ بعدازظهر وقت دکتر دارید، اما ساعت ۱بعداز ظهر در طرف دیگر شهر برای ناهار برنامهریزی میکنید.
مشکل این است که هر چه فرد بیشتر به این وضعیت عمل بدون فکر ادامه دهد، در واقع رنجش افزایش مییابد، زیرا فرد در حرکت مداوم، زمان کمیبرای فکر کردن به درد واقعی و فکر کردن به اینکه چرا من واقعاً اینقدر مشغول هستم، دارد.
آیا یکی از عزیزان (یا خودتان) به طور مداوم مشغله دارد؟
اولین قدم این است که به مشغله مداوم داشتن خود بپردازیم. سوالاتی مانند:
آیا احساس میکنم زندگی همیشه شلوغ و آشفته است؟
آیا عزیزانتان به این دلیل که همیشه دیر میکنید عصبانی میشوند؟
آیا عزیزانتان چیزهایی مانند “حاضر نیستی” یا “احساس میکنم واقعا درگیر نیستی” به من میگویند؟
آیا عزیزانم میگویند “تو همیشه بهانهای برای دیر آمدن داری”؟
آیا افراد زیادی (خانواده، دوستان، همکاران) در مورد مشغله مزمن من چیزهای مشابهی میگویند؟ آیا این یک الگو است؟
در مورد مشغله مزمن چه کاری میتوانید انجام دهید؟
از خود بپرسید آیا در مشغله داشتن من از چیزی اجتناب میکنم یا با آن برخورد نمیکنم؟
به یاد داشته باشید، هدف افراد پرمشغله این نیست که سعی کنند همیشه با تأخیر یا انباشته کردن کار، خود را خسته کنند. هدف آنها ارضای چیزی نهفته است، مانند پوشاندن درد، احساس بهتر در مورد خود، یا احساس شایستگی و ارزش.
یکی از راههای بررسی اینکه آیا درگیر مشغلههای بیمارگون هستید یا خیر این است که مدتی وقفه داشته باشید. استراحت واقعی، نه پنج دقیقه. وقتی این زمان را در نظر میگیرید، میتوانید در مورد انواع احساسات بد تامل کنید. آیا آنها غم ؟ آشفتگی ؟ بی قرار؟ هستند.
در مورد مشغلههای مزمن، مهم است که سرعت خود را کم کنید و به این فکر کنید که چه چیز دیگری – در زیر رفتار پرمشغله – ممکن است در جریان باشد و شروع به برداشتن گامهایی برای بررسی و پردازش آن چیزها کنید.
